محمدمهدی بلندیان در خانواده‌ای مذهبی و اهل تقوا چشم به جهان گشود. پدرش، محسن، زاده قم، شهری که قلب تپنده اسلام و حوزه‌های علمیه است و مادرش، خدیجه بابایی، از شهر قزوین، دیار عشق و ایمان، متولد شدند. خانواده او در محله تاریخی سپه قزوین، که به عنوان نخستین خیابان ایران شناخته می‌شود، سکونت داشتند؛ خیابانی که همچون گذرگاه نور، بارقه‌های ایمان و عشق به وطن را در خود جای داده بود.
پدرش از خاندان بازاری و مذهبی قم بود، با دستانی که همواره در خدمت تولید و تجارت فرش ابریشم بود؛ در دهه ۵۰، پدر و عمویش، غلامحسین بلندیان، که بعدها به عنوان معاون وزیر کشور در حوزه‌های نظامی، امنیتی و اداری – مالی شناخته شد، به قصد کسب علم و معرفت به قزوین هجرت کردند.
این هجرت آنان را در مسیر فعالیت‌های انقلابی قرار داد و پدرش، محسن، در این راه توسط ساواک دستگیر شد، تجربه‌ای که سرانجام با پیروزی انقلاب به پایان رسید. پدر و عموی او در قزوین پیوند ازدواج بستند و پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، هر دو در جهاد سازندگی قزوین قدم نهادند. مادر او نیز که معلمی دلسوز و اهل علم بود، در همان ایام به خدمت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و همراه با همسرش، در تأسیس بهداری سپاه قزوین سهمی بزرگ ایفا کرد.
آنان با شور و اخلاص به خدمت مردم در شهرها و روستاها پرداختند و پدر او در عین حال مسئولیت مدیریت بیمارستان‌های شهید رجایی و کوثر قزوین را نیز به عهده گرفت. با آغاز جنگ تحمیلی، پدر و مادر او قدم در مسیر جهاد فی سبیل‌الله گذاشتند. پدرش، با تکیه بر توانمندی‌های مدیریتی‌اش و به درخواست دوست شهیدش، مهدی زین‌الدین، فرمانده لشکر ۱۷ علی بن ابی‌طالب قم، پس از شهادت شهید علوی به فرماندهی بهداری لشکر منصوب شد. او در عملیات والفجر ۹ به آرزوی دیرینه خود رسید و به مقام والای شهادت نائل آمد. امروز، نام او، شهید محسن بلندیان، همچون خورشیدی تابان، در مراکز بهداشت استان قزوین می‌درخشد و یادآور حماسه‌های آن روزهای پرشور است. 
مادرش، با فقدان همسری که همواره چون کوهی استوار کنارش بود، راه صبر و استقامت را برگزید. او با مهاجرت به تهران، علاوه بر تربیت فرزندانش، به عنوان یکی از مدیران دانشگاه بقیه‌الله به خدمت پرداخت. در دهه ۸۰، با درجه سرتیپ دومی و مدرک کارشناسی ارشد پرستاری بازنشسته شد، اما عشق به علم و معرفت، او را به سوی تحصیل در رشته فقه و حقوق سوق داد و او همچنان به پژوهش و مطالعه در این حوزه ادامه داد.
محمدمهدی بلندیان ، فرزند این خانواده مبارک، تحصیلات خود را از دبستان تا دبیرستان در قزوین و تهران به پایان رساند و سپس تحصیلات دانشگاهی‌اش را در مراکز معتبر علمی تهران به اتمام رسانید. او که از کودکی با روحیه‌ای مملو از عشق به دانش و ایمان بزرگ شده بود، با اشتیاق در عرصه‌های گوناگون سیاسی، اقتصادی، حقوقی، معماری، عمرانی، هنری، پژوهشی و مذهبی به فعالیت پرداخت. حضور او در نهادهایی چون قرارگاه خاتم‌الانبیاء، وزارت کشور، سازمان بازرسی کل کشور، صندوق کارآفرینی امید ریاست جمهوری، بخش خصوصی و مراکز دانشگاهی و علمی – پژوهشی، نشانی از پیوند عمیق او با رسالت‌های بزرگ اجتماعی و دینی است. 
در سال ۱۳۸۷، محمدمهدی بلندیان در سی‌سالگی، با برکت ازدواج وارد زندگی مشترک شد و حاصل این ازدواج دو فرزند نورانی است؛ یک پسر و یک دختر. پسرش محسن، به یاد پدربزرگ شهیدش، این نام آسمانی را به خود گرفته است و یاد و نام او را در دل‌ها زنده نگه می‌دارد.
در سال ۱۳۸۷، محمدمهدی بلندیان در سی‌سالگی، با برکت ازدواج وارد زندگی مشترک شد و حاصل این ازدواج دو فرزند نورانی است؛ یک پسر و یک دختر. پسرش محسن، به یاد پدربزرگ شهیدش، این نام آسمانی را به خود گرفته است و یاد و نام او را در دل‌ها زنده نگه می‌دارد.